سال 1392

 بهار 1392  

امسال سومين بهاري است كه دختر نازنينم مي بيند و من خدا را شاكرم بابت اين نعمتبسيار بزرگي كه به من و پدرش هديه كرد .دختر نازنين من هم متولد بهار است و حالا تا 26 فروردين هم راهي نمانده است .

دختر نازنين مامان خيلي خانم شده و اين روزها براي من بسيار سريع مي گذرد به اين دليل كه همه اش خونه هستم و كنار جيگر مامان صفا مي كنم .

اما افسوس كه بالاخره 17 فروردين فرا مي رسد و من بايد برم سر كار و بيچاره مامان  اشرف كه قراره از اين فسقل خانم مراقبت كنه تا چند روز كار خيلي سختي را پيش روي دارد .

خداي بزرگ لحظه سال تحويل به عير از تمام آرزوها كه مهمترين آن سلامتي است خودت مي داني كه فقط يك چيز ازت مي خوام و اون هم آرزويي ه بابتش خيلي زحمت كشيدم حالا باز هم هر چي تو صلاح بدوني